Jako przywódca Chińskiej Republiki Ludowej Mao Tse-tung w 1958 roku zainicjował nieudaną kampanię gospodarczą zwaną wielkim skokiem, a następnie od 1966 roku rewolucję kulturalną, które doprowadziły do zapaści gospodarczej, prześladowań politycznych i śmierci milionów ludzi. Mao nie godził się na rolę państwa satelickiego ZSRR, rywalizując z nim o przywództwo w obozie socjalistycznym i samodzielność na arenie międzynarodowej, co ostatecznie doprowadziło do rozłamu radziecko-chińskiego w 1960 roku.
